Situaties van vloed kunnen ons allemaal overkomen. Je moet je weg vinden in een dubbele realiteit. Het enerzijds erkennen wat je is overkomen en anderzijds zien en ervaren dat het leven doorgaat.

Tijdens dit proces zal je afwisselend aandacht moeten besteden aan het verlies en aan het leven dat weer verder gaat. Het leven dat je op onderdelen opnieuw moet opbouwen.

Deze wisselende aandacht, het duale proces van rouwverwerking (Stroebe en Schut)  laat zien dat dit een heen en weer gaande beweging tussen verlies- en hersteloriëntatie is. Je werkt als het ware op twee fronten tegelijk, je verlies en je herstel. Deze zware opgave kan vastlopen als je merkt dat je weinig hulpbronnen ervaart in jezelf en je omgeving.

De tijdelijk inzet middels therapie kan helpen om deze hulpbronnen samen te (her)ontdekken, ontwikkelen en jou te helpen je veerkracht en invloed weer terug te vinden.  Het doel is om samen met jou je balans tussen verlies en vernieuwing, tussen gemis en zingeving te vinden en deze waar nodig te herstellen. Het gevolg is dat je jouw doorgemaakte verlies kan meenemen en het leven weer kan gaan stromen.

Missie 

In-vloed

Als eigenaar van de praktijk, voel ik mij  enorm betrokken bij de term 'invloed'.

Invloed staat voor mij voor de kracht om dát te doen wat juist is voor ons en onze omgeving. Periodes van vloed nodigen uit om stil te staan, onze koers te hervinden en te zoeken naar dat wat we nodig hebben om weer boven het water uit te komen. Vanuit ervaring en kennis is het mijn overtuiging dat dit kan. Meestal lukt dit heel goed zelf, maar soms helpt een ander perspectief. Juist dat zetje in de goede richting om weer het eigen pad te kunnen zien. 

Het vraagt aandacht en ruimte om te mogen missen wat er niet meer is.

Onze maatschappij is armer geworden in mogelijkheden stil te staan bij veranderingen en de impact die dat op ons heeft. Rituelen verdwijnen op de achtergrond. Ook merk ik dat ons leven steeds meer maakbaar moet zijn. We staan zelden stil bij onze vermogens om successen te behalen, laat staan dat we stilstaan bij onze minder fijne momenten. 

De fluistering in de stilte, de rust tijdens een wandeling, je eigen hartritme bij plezier; we lijken er langsheen te snellen. 

Het fascinerende aan rouw vind ik dat het je noodgedwongen doet stilstaan. Het zet belangrijke zaken ineens op de voorgrond en maakt het hart prominent aanwezig. Een meer verdrietige tijd is er niet en toch is het mooi om het verlies naar waarde te rouwen. Het hoort er te zijn en het mag er zijn. 

Rouwsluiers

Een misvatting is dat we snel door moeten met het leven zoals het was en dat we snel moeten loslaten wat ons is ontvallen. Het mag voor velen een opluchting zijn, waaronder mijzelf, dat we het verlies juist mogen meenemen in het leven. 

In onze cultuur wordt vaak afwerend gereageerd op alles wat te maken heeft met rouw en verlies.  Rouwen hoeft niet perse om het verlies van een dierbare te gaan. Verlies zit hem ook in andere zaken: verlies van baan, gezondheid, een huisdier, financiële middelen, een scheiding. 

Het is mijn missie om ons weer rijker te maken in rituelen, in ons vermogen ook verandering en verlies (weer) onderdeel te laten zijn van onze wereld. In mijn praktijk bied ik individuele begeleiding. Er gaat natuurlijk een wereld vooraf aan professionele hulp. Ook daar zal ik mijn steentje aan bijdragen. 

Op sociale media probeer ik de laatste boeken, TedTalks, uitzendingen en ontwikkelingen op het gebied van verlies met je te delen. Daar kan je altijd eens doorheen neuzen om te kijken of iets je inspireert.